Kontakt: 89 532 29 40
mgr Iwona Mackiewicz - Pielęgniarka
Ośrodek dysponuje 120 koncentratorami tlenu
Ośrodek zajmuje się tlenoterapią przewlekłej niewydolności oddychania.
Zakres działań obejmuje:
- kwalifikację do przewlekłej tlenoterapii w warunkach domowych
- rutynowe konsultacje pacjentów przewlekle leczonych tlenem
W poradni przyjmowani są pacjenci celem kwalifikacji do domowego leczenia tlenem na podstawie skierowania otrzymanego od lekarza rodzinnego, lekarza pulmonologa lub po wypisaniu ze szpitala.
Poradnia zajmuje się również wypożyczaniem oraz oceną techniczną koncentratorów tlenu. Przed wypożyczeniem koncentratora tlenu pielęgniarka informuje pacjenta i jego opiekunów o zasadach leczenia tlenem oraz sposobie obsługi i konserwacji koncentratora.
Pacjenci leczeni tlenem są zobowiązani do 4 wizyt w ciągu roku (co 3 miesiące) celem wykonania badań kontrolnych obejmujących:
- gazometrię krwi co 3 miesiące
- EKG, spirometrię, morfologię, radiogram klatki piersiowej, w zależności od wskazań lekarskich
U chorych na POChP z niewydolnością oddechową przewlekłe leczenie tlenem przedłuża życie i poprawia jego jakość oraz korzystnie wpływa na stan emocjonalny i intelektualny. Wymaga ono jednak spełnienia dwóch warunków: właściwej kwalifikacji do leczenia i stosowania tlenu dłużej niż 15 godzin na dobę.
Kwalifikacja do tlenoterapii przewlekłej
Najważniejszym badaniem jest gazometria krwi tętniczej, która pozwala na obiektywną ocenę wydolności oddechowej na podstawie oceny ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi tętniczej.
Badanie wykonuje się w spoczynku. Gazometrię warto wykonać u wszystkich chorych na POChP z FEV1<50% wartości należnej, ale do przewlekłej tlenoterapii kwalifikują się zwykle chorzy na bardzo ciężką POChP (z FEV1<30%).
Do leczenia kwalifikują się chorzy, u których:
- PaO2 ≤55 mmHg (odpowiada to saturacji ≤88%)
- PaO2 55-60 mmHg (odpowiada to saturacji ≤88%) oraz nadciśnienie płucne, obrzęki obwodowe sugerujące prawokomorową niewydolność serca lub policytemia (zbyt duża liczba czerwonych krwinek, kryterium stanowi hematokryt >55%).
Lekarz określa przepływ tlenu, który chory powinien stosować. Jest on wyrażony w litrach na minutę (l/min). Należy okresowo sprawdzać, czy ustawiony przepływ tlenu jest właściwy.
Zasady leczenia tlenem
Tlen należy stosować co najmniej 15 godzin na dobę. Należy przyjąć zasadę, że wąsy tlenowe stosujemy „kiedy tylko się da”. Warto je stosować również podczas rozmowy i jedzenia. W badaniach, w których wykazano korzystny wpływ tlenoterapii na długość życia stwierdzono również, że korzystny efekt zależy od długości stosowania tlenu, absolutnym minimum jest 15 godzin.
Uważaj
Podczas przewlekłej tlenoterapii absolutnie nie wolno palić tytoniu! Palenie podczas stosowania tlenoterapii grozi zapaleniem się wąsów tlenowych i poważnymi poparzeniami. Uważać należy również podczas używania kuchenek gazowych i innych źródeł ognia (nie wolno zbliżać twarzy z założonymi wąsami tlenowymi do ognia).